Sükûnet Noktası: Nefesin Derinleştiği Yeri Nasıl Buluruz

Bazen tek ihtiyacımız olan şey bir nefes vermektir.Ama nefeslerin, trafik ışığından bile hızlı değiştiği bir dünyadabu “veriş” çoğu zaman kaybolur. Bildirimlerin, beklentilerinve bir soruyla cevap arasındaki tedirgin bekleyişlerin içinde yaşıyoruz.Tüm bunlar — öylesine yoğun bir gürültü ki,içimizdeki “gerçek bizi” görmek neredeyse imkânsızlaşıyor.

Ama tüm bunların altında, derinlerde bir yerde sessiz bir alan vardır.Bu yer, her zaman göl kenarında amber ışığına batmış bir ev gibi görünmez.Ne de kitap kokusuyla dolu bir kafenin içindeki kitapçı gibidir.Bazen sadece çalarsız bir sabah olur.Bazen bir akşam — haftalardır ilk kez yürürken ıhlamur kokusunu fark ettiğin o yavaş dönüş yolu.

İşte orası, sükûnet noktasıdır.Büyük olmak zorunda değildir.Kanıtlanması gerekmez. Hak edilmesi de.Sadece hissedilir.

Biz Remark Journal'da inanıyoruz ki,her insan bu noktayı bulabilir.Kimi için bu yaratmak olur,kimi için çıplak ayakla kumda koşmak.Kimi için ekran kapalı bir akşam,kimi için derin bir sohbet.

Bu nokta, dışarıdaki sessizlikten çok,içerideki sessizliğe aittir.Bazen kelimelerde saklanır.Bazen kelimeler arasındaki suskunlukta.

Ve eğer şu anda bu satırları okuyorsan —belki de düşündüğünden daha yakınsındır o noktaya.